Ιστορία του Ιερού Ναού

Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι τους ιερούς Ναούς ανήγειραν ευσεβείς και πιστοί χριστιανοί σε διάφορες χρονικές περιόδους, και μάλιστα, πολλές φορές, σε δύσκολους καιρούς, ξεπερνώντας κάθε εμφανιζόμενη αντιξοότητα, δαπανώντας χρόνο και χρήματα από το υστέρημά τους.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου Χαροκόπου-Καλλιθέας ανεγέρθηκε και ολοκληρώθηκε υπό την καθοδήγηση σεβαστών Κληρικών, δραστήριων επιτρόπων και άλλων προσώπων, και κυρίως χάρη στην αμέριστη ηθική και υλική ενίσχυση των ενοριτών. Για τα επιτεύγματα αυτά ενήργησαν, αλλά και σήμερα ενεργούν, όλοι μαζί, Κλήρος και λαός ενωμένοι, ωθούμενοι από τη βαθιά πίστη και ευσέβεια.

Ιδρύθηκε τα προπολεμικά χρόνια, περί το 1935. Ομοιάζει με τις εκκλησίες γοτθικού ρυθμού, των οποίων οι οξείες γωνίες χάνονται μέσα στα σύννεφα, ώστε να εγγίζουν τρόπον τινά τον Θεό. Οι μορφές του π. Στυλιανού Λογοθέτη, πρώτου εφημερίου, και του π. Γεωργίου Μητρόπουλου κυριαρχούν στα χρόνια αυτά και μένουν αλησμόνητες. Ρόλο επίσης ιδρυτικό, μαζί με άλλα επίλεκτα πρόσωπα, είχε ο τότε Υπασπιστής του Βασιλέως, Στέφανος Φίλιππας. Ο ίδιος δεν θέλησε η Εκκλησία να αφιερωθεί στον Άγιο Στέφανο, για να μην παρεξηγηθεί. Κατά πληροφορίες, ο Ναός έλαβε το όνομα του Αγίου Γεωργίου γιατί το οικόπεδο παραχωρήθηκε με ενέργειες του Γεωργίου Κονδύλη, που διετέλεσε και Πρωθυπουργός και Αντιβασιλέας.

Ο χώρος πέριξ του οικοπέδου την εποχή εκείνη ήταν ακατοίκητος και η θέα του τότε οικοπέδου έδινε την εντύπωση ενός λόφου ψηλού και απόκρημνου. Σκέπτεται κανείς ότι ήταν θέλημα του Αγίου Γεωργίου να κτισθεί σ' αυτήν την τοποθεσία η Εκκλησία του. Σε μέρος υψηλό, αντάξιο του υπερμάχου Αγίου, για να επισκιάζει όλους τους ενορίτες με την προς τον Θεό δέηση και την ευλογία του.

Παρ' ότι το έδαφος ήταν βραχώδες και ανώμαλο, αποφασίσθηκε με άδεια της Μητρόπολης η κατασκευή ξυλοτύπου Εκκλησίας. Μετέπειτα, με κόπους, με αγώνες και με εισφορές των ενοριτών περατώθηκε ο λιθόκτιστος Ναός βάσει του σχεδίου. Έθεσαν τον θεμέλιο λίθο της λιθόκτιστης Εκκλησίας σε αντικατάσταση της παλαιάς ξυλοτύπου, ακριβώς στο ίδιο οικόπεδο και την ίδια θέση. Την Κυριακή 14-10-1956 έγιναν τα εγκαίνια του Ιερού Ναού από τον Επίσκοπο Μαραθώνος, και μετέπειτα Ναυπάκτου, κ. Δαμασκηνό.

Πλην όμως η κατασκευή έγινε στα μέτρα των λίγων ενοριτών της εποχής εκείνης, χωρίς να προβλεφθεί η μετ' ολίγον αύξηση του αριθμού των ενοριτών εξαιτίας της αλματώδους ανάπτυξης της οικοδομικής δραστηριότητος (δεκαετίες 1950 και 1960). Κάθε οικόπεδο δινόταν αντιπαροχή και οικοδομούνταν ραγδαία πολυκατοικίες με πολλά διαμερίσματα, τα οποία ενοικούνταν αμέσως.

Ο χώρος της λιθοκτίστου εκκλησίας πλέον δεν επαρκούσε. Μετά δυσκολίας πληρούσε τις λατρευτικές ανάγκες του ταχύτατα αυξανόμενου ποιμνίου, των οποίων η κάλυψη ήταν σχεδόν αδύνατη λόγω στενότητας χώρου. Υπήρχε μεγάλο πρόβλημα εξεύρεσης λύσης.

Την εποχή εκείνη πεθαίνει ο π. Γεώργιος και τη θέση του καταλαμβάνει ένας Αρχιμανδρίτης, ο π. Χρυσόστομος Μπόγδης. Δραστήρια προσωπικότητα, άριστος λειτουργός και ομιλητής, αλλά και ικανός στην επίβλεψη όλων των πραγμάτων της ενορίας.

Άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, πρώτο του μέλημα ήταν να δοθεί λύση στο πρόβλημα της στενότητας, με την άμεση επέκταση του Ναού. Ιδρύθηκε μάλιστα και Σύλλογος επεκτάσεως Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου, ο οποίος και ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του σκοπού. Όμως η επέκταση του Ιερού Ναού ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθεί, διότι θα έπρεπε να προηγηθεί η κατεδάφιση της εμπρόσθιας πλευράς για να ελευθερωθεί η υπάρχουσα καμπή του θόλου και να ενωθεί με έτερο δημιουργούμενο θόλο, βάσει σχεδίου του μηχανικού. Εκτός αυτού, πολλοί από όσους βοήθησαν στην αρχική οικοδόμηση του Ναού εναντιώνονταν, καθ΄ ότι η δαπάνη θα ήταν μεγάλη και δεν υπήρχαν χρήματα.

Εν τούτοις ο π. Χρυσόστομος, παρά τις δυσχέρειες, επέμεινε και με την ευλογία του Αγίου και τη βοήθεια των ενοριτών επιτεύχθηκε η επέκταση. Η υγεία του όμως κλονίσθηκε, δεν κατάφερε να αναρρώσει και τελικά εκοιμήθη. Ανέλαβε κατόπιν ο π. Κωνσταντίνος Αντίππας, αντάξιος καθ' όλα. Επί των ημερών του αποπερατώθηκε η αγιογράφηση του Ιερού Ναού, με τις προσφορές των ενοριτών. Είναι έργο του περίφημου αγιογράφου Λάμπρου Γουβανάκη. Μέρος έλαβε και η καλλιτέχνιδα Μαρία Μπέκα. 

Ας ευχηθούμε ο Κύριος να αναπαύει τις ψυχές όλων αυτών των ανθρώπων οι οποίοι εργάσθηκαν και κοπίασαν για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού, παρά τις πάμπολλες δυσκολίες, ο καθένας κατά την περίοδο που διακόνησε στον Ναό και προσέφερε ολοκάρδια τις υπηρεσίες του.